jmpa orang yg saya kenal n slalu jmp, satu kelas ke, satu fakulti ke.....nanti dorg wat muke pelik, cam nak tegur tp xtegur...kekadang terus wat cam x kenal,selalu kes camnih terjadi~


Hurrmmm...kekadang dgn org yg sy x rapat @ sy memikirkan dorg nih xbrape suke kehadiran sy ke maka sy akan berdiam diri n cube mengelak drpd mereka....tp sebenarnya dorg plak pk sy x suke kat dorg n sombonx sbb sy x tegur dorg..=.= urgghh, sungguh complicated.


sy di cop sombonx..=.= pernah terjadi time skola, tapi mereka kater bila da kenal n rapat dgn sy baru dorg tau sy nih sbnrnyer x sombonx tp pemalu~~~ tp at least dulu sy cube merapatkan diri dgn dorg, tegur2 semue berbanding skrg yg mostly sy pilih jalan utk berdiam diri dr nak menegur dorg dulu.....




baru lor sy realized, rupenyer drpd seorang peramah, sy suda jadi sgt penyegan...
might be bcoz i am thinking too much!!aiyak~
(mungkin jugek disebabkan pengalaman lame)






Bak kater kak mai, kita da jadi mpp, xle segan2....kena brani, n kena lor peramah......lagi2 da jd mpp nih org akan perhatikan kita....hhmmm, i have to fix it!thanx kak mai~
okie lor, pasnih akan cube sedaye upaye tidak terlalu byk berpikir, buat selambe suda......tegur sajorh, pe org laen nak pk pastu pk la, yg penting niat kita baek,kannnnnnn~

ckp je senang, nak praktik kan tuh amek maser gak kowt...huu~


xpe, yg penting lega da skunk n akan mulakan misi untuk menjadi selambe again.....gambate!